Transportowa rzeczywistość okiem młodej kobiety

8 marca, czyli Dzień Kobiet, to dość szczególna data dla wszystkich kobiet powiązanych z transportem i spedycją. W transportowym świecie nadal panuje przekonanie, że jest to „bardziej męski świat”.

Jakiś czas temu prezentowaliśmy wywiad z naszą pierwszą Kobietą-Kierowcą, a dzisiaj chcielibyśmy przybliżyć postać kolejnej młodej kobiety, która postanowiła związać swoją przyszłość z transportem i logistyką. Mowa o Wiktorii, która w lutym zakończyła miesięczne praktyki w naszej firmie. Wiktoria uczęszcza na kierunek Logistyka do Zespołu Szkół Technicznych i Licealnych nr 2 w Grodzisku Mazowieckim.

Wywiad został przeprowadzony w samej końcówce praktyk – zobaczcie więc jak wygląda nasz transportowy świat okiem Wiktorii oraz dowiedzcie się dlaczego właśnie na taki kierunek się zdecydowała.

Na początku chciałabym się zapytać jak znalazłaś się na kierunku logistyki? Skąd taki pomysł na siebie?

Kierunek podpowiedziała mi moja mama – po szkole podstawowej kompletnie nie wiedziałam co będę chciała robić w życiu. W rozmowie z mamą stwierdziłyśmy, że logistyka, w dobie pandemii lub innych potencjalnych kryzysów, jest czymś pewnym – zawsze potrzebny będzie transport, import/eksport. Wydawało nam się, ze ten kierunek i dziedzina będzie czymś przyszłościowym.

Drugiego pytania pewnie się spodziewałaś: jesteś w czwartej klasie i pojawił się temat praktyk – jak trafiłaś do nas i skąd się dowiedziałaś o Dartomie?

Szukałam różnych firm transportowych, w których mogłabym odbyć praktyki, ale po rozmowie z mamą oraz z kolegą, który odbył już praktyki w firmie Dartom i był bardzo zadowolony stwierdziłam, że zaaplikuję właśnie tutaj. I udało się dostać – podanie zostało przyjęte.

Czy to Twoje pierwsze praktyki czy miałaś już wcześniej jakieś doświadczenia w tej kwestii?

Wcześniej miałam praktyki w magazynie, ponieważ przerabiałam w szkole tematy związane z magazynowaniem. Obecnie jest to właśnie transport.

Czy miałaś jakieś obawy przed przyjściem na praktyki? Jeśli tak, czy spełniły się w rzeczywistości?

Tak, głównie obawiałam się, że będzie to wyglądało zupełnie inaczej niż w szkole i tak faktycznie jest. Na początku przerażało mnie, ze są różne systemy, programy, że będzie tego dużo i że tego nie zrozumiem. Na szczęście każdy dobrze wytłumaczył mi co jest czym i do czego się tego używa i jest w porządku. Myślę, że wszystko zrozumiałam.

Czyli wyobrażenie, że praktyki będą wyglądać zupełnie inaczej niż szkolna rzeczywistość potwierdziło się. Czy to dobrze, Twoim zdaniem, że tak właśnie jest? 

U nas w szkole przygotowanie jest stricte pod egzamin – realizowana jest podstawa programowa. Tutaj zobaczyłam jak te wszystkie teoretyczne rzeczy wyglądają w rzeczywistości. Jest to bardzo ciekawe, można zobaczyć wszystko od środka, na bieżąco prześledzić jak działają wszystkie systemy, jak są powiązane i zależne od siebie. Jak reagować w nagłych, nieprzewidzianych sytuacjach. W szkole niestety nie mamy takiej możliwości, więc pewnie dlatego jest to dla mnie szczególnie ważne.

Jak wygląda Twój program praktyk u nas?

Zostałam przydzielona do różnych działów i wędrowałam po kolei po każdym z nich: od księgowości, przez spedycje krajową i międzynarodową po fakturowanie i dział kadr. Dzięki temu mogłam zobaczyć jak każdy dział pracuje, zobaczyć z różnych perspektyw jak funkcjonuje firma jako całość. Było to niezwykle cenne doświadczenie.

A skoro przeszłaś przez tak wiele działów – w którym chciałabyś spróbować swoich sił?

Hm, chyba transport krajowy – tu spędziłam najwięcej czasu i zaczerpnęłam najwięcej wiedzy, ale… z drugiej strony moją pasją są języki – zwłaszcza niemiecki i angielski, więc może jednak zdecydowałabym się na transport międzynarodowy, żeby móc wykorzystać swoją wiedzę w praktyce.

Co w szczególności zapadło Ci w pamięć z pierwszych dni praktyk?

Była taka szczególna sytuacja: kierowca miał wypadek, część towaru została uszkodzona, ale towar nie został przyjęty w całości i trzeba było dokonać zwrot. Sprawdziło się tu powiedzenie, że klient ma zawsze ostatnie słowo.

A co w szczególności Ci się spodobało? Co najmilej wspominasz z praktyk?

Najmilej zaskoczyło mnie to, że podczas praktyk na dziale francuskim jedna z osób, która mnie uczyła zorganizowała dla mnie wycieczkę po placu i dzięki temu zobaczyłam jak w rzeczywistości wyglądają ciągniki siodłowe, naczepy czy różne oznakowania. Mogłam wejść do środka, dotknąć wszystkiego i zobaczyć z bliska. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, a także zobaczyłam jak to wszystko wygląda z drugiej strony, od kuchni.

A gdybyś miała wskazać trzy najważniejsze rzeczy/punkty, które wynosisz po odbyciu praktyk u nas – co by to było?

Na pewno jest to odpowiedzialna praca i trzeba mieć bardzo podzielną uwagę: robisz jedno, dzwoni kierowca z informacją, że coś się stało – trzeba to wszystko pogodzić. Druga rzecz to fakt, że jeśli chce się pracować w dziale międzynarodowym to języki trzeba mieć dobrze opanowane, zwłaszcza angielski. A trzecia rzecz to Transics – zupełnie inaczej wyobrażałam sobie komunikację z kierowcą, nie wiedziałam, ze trasa sama wyświetla się na monitorze w ciągniku i kierowca nie musi martwić się którędy ma jechać.

Jakie więc plany na przyszłość?

Myślę, że chciałabym pójść na studia zaoczne w dziedzinie logistyki: studiować w weekendy, a w tygodniu pracować właśnie w tej dziedzinie. Byłoby to fajne połączenie zdobywania wiedzy teoretycznej, uczenia się oraz nabywania praktyki w zawodzie.

I na koniec: co z Twojej perspektywy jest najważniejsze – dla osoby dopiero rozpoczynającej ścieżkę zawodową? 

Jeśli chodzi o mnie – praktyki. Pokazały mi one, że swoją przyszłość chciałabym wiązać bardziej z transportem niż z magazynowaniem, bo jest to dla mnie o wiele bardziej interesujące. Dobrze jest też mieć w miarę możliwości dużą wiedzę jeśli chodzi o wszystkie systemy, z których będzie się korzystać w pracy spedytora.

Czy poleciłabyś znajomym przyjście do nas na praktyki? 

Szczerze – bardzo. Uważam, że naprawdę bardzo dużo się nauczyłam będąc tutaj. Jest to mocno powiązane z kwalifikacją zawodową i można się wiele pod tym kątem dowiedzieć.

Dziękuję za rozmowę i trzymam kciuki za dalszy rozwój!